نقاط فشار چه کاربردی در دفاع شخصی دارد؟
در سی و پنج سالی که تمرین می کنم، بارها و بارها از همین نقاط کلیدی آسیب دیده ام. مربیان و تمرین دهنده ها تمام تلاش خود را می کردند تا رشته های عصبی سراسر بدن مرا تحت فشار قرار دهند. ضربه به این نقاط درد بسیار شدیدی دارد، اما یک احمق خواهید بود که برای مبارزه تنها روی آنها حساب کنید.
#فیلم آموزشی + زیرنویس فارسی
موضوع اینجاست که این نقاط در دوجو و زمانی که شما و رقیبتان آرام هستید به خوبی عمل می کنند، اما در شرایط واقعی همه چیز متفاوت است. زمانی که یک زد و خورد جدی می شود و مقدار بسیار زیادی آدرنالین و نوراپی نفرین در بدن دو طرف ترشح می شود، میزان مقابله با درد، سر به آسمان می برد. آنجا روشی که در تمرینات به خوبی جواب می داد دیگر روی حریف شما تاثیر گذار نخواهد بود.
زمانی شاهد یک دزدی در جواهر فروشی بودم و صاحب مغازه با شلیک یک سلاح دستی مجروح شده بود. گلوله از جلوی ران پایش وارد شده و از پشت آن بیرون آمده بود. با اینکه چنین ضربه سنگینی به او وارد شده بود، اما همچنان منسجم روی پاهای خود ایستاده و با همان پا لنگان لنگان این طرف و آن طرف می رفت. حال فکر می کنید نقاط فشار که شما روی حریفتان اجرا می کنید از ضرب یک گوگله هم قوی تر خواهد بود؟
اهمیتی ندارد که چقدر برای قدرت انگشتان خود تمرین کرده باشید، شما هیچ وقت نمی تواند مشت خود را مانند آن گلوله به عضلات حریف بکوبید. صاحب جواهر فروشی در گیر و دار آن لحظه همچنان روی پای خود ایستاده بود، برای همین متکی بودن به نقاط فشار برای از پای درآوردن حریف بالاترین نوع حماقت است. در واقع حتی لازم نیست در موقعیت مرگ و زندگی باشید تا آدرنالین کافی برای رسیدن به سطح بالای مقابله با درد در بدن شما ترشح شود.
مشاجره کردن و رقابت نیز می توانند شما را در آستانه ترشح میزان بالایی از آدرنالین قرار دهد و برای همین حتی اگر صد درصد تمرکزتان روی دفاع شخصی باشد، باز هم یادگیری چگونگی مقابله و استفاده از این نوع آدرنالین در تمرینات بسیار مهم است.
جمع بندی:
منظور من از نقاط فشار بر روی نواحی حساس و عصبی، ضرباتی خاص است که انتخاب آنها اهمیت خیلی زیادی دارد.
شما می توانید با زدن یک مشت به پیشانی کسی او را ناک اوت کنید، اما بند انشگتان خود را نیز بشکنید. اگر این را بدانید، سعی می کنید به سه نقطه مهم روی سر ضربه بزنید که نازک ترین استخوان را داراست. اما اگر حریف شما غرق در آدرنالین شده باشد، ممکن است حتی محکم ترین ضربات به حساس ترین نقاط هم نا کارآمد باشد.
برای همین هم است که ما همیشه تنها روی هوا مشت می زنیم، به بهترین ها امیدواریم و برای بدترین شرایط برنامه میریزیم. و همیشه یک نقشه پشتیبان داریم و هرگز و هیچ وقت در شرایط واقعی روی نقاط فشار حساب باز نمی کنیم.
آکادمی زوزه
نقاط فشار برای درگیری
باسلام.مطلب بسیارمهمی رونوشتین.که درموقع درگیری ناخواسته تجربه شده.بنظرم بهترین راه دفاع شخصی بیشتر،تمرینات نیروی درونی خوب جواب میده.مخصوصا”اگه چندسال مداوم تمرین کرده باشین.یعنی تواناییهای که شماباتمرینات مرتب وانفرادی بهش رسیدین ولی دیگران یافاقداین تواناییهاهستن یااینکه کمتربهش توجه کردن.دراصل توانایی درداناییست.چون استفاده بیموردهرچیزی،بالاخره باعث نابودی خودشخص میشه!!!
سلام ودرودبرعلاقمندان.این نکته روبرمطالب قبلیم اضافه کنم که مبارزه ونمایش بادرگیری خیابانی کاملا”فرق میکنه.مخصوصا”دردرگیریهای خیابانی فکروجسم اگه ریلکس نباشه شخص عکس العمل درست وبموقع نخواهدداشت.ولی اگه ریلکس وراحت باشیم درگیری مثل بازی میمونه وتسلط بیشتری برحریف خواهیم داشت. چون موقع استرس،ترس وعصبانیت طپش قلب انسان بیشترمیشه وطبیعتا”تنفس تندترواعصاب سمپاتیک فعالترمیشه.کلیدموفقیت تمرینات روزانه تنفس وتمرکز!
گفته های خوبی بود وقطعا مهمه ..میخام یه تحربه رو بازگو کنم؛اتفاقی ک واقعا در زندگی من همراه بود و ای کاش انسان بدون مشکلی به زندگی خود بدون ردگیری ادمه میداد..بنده باغی داشتم هم مرز زندگی عموی خودم..این عمو پسران زیادی داشت و سر باغ قلدری میکرد و راه عبور را بر ما بسته بود و هر باری ک میرفتیم سمت باغ ه درگیری بوجود میومد تعداد ۴به ۶ ک بنا به دلایلی دو نفر ما تقرییبا یک نفر حساب میشد…خلاصه کلام در زد و خوردی ک چندین بار داشتم چیزی ک واقعا احساس میشد کمبودش…تنفس بود…یعنی انسان بخاطر هیجانات درگیری نفس چند برابری در هنگام درگیری از دست میده و باعث افت کارای و ناتوانی در ادامه مبارزه میشه..بنظرم در طول روز انسان اندازه یک ساعت دوندگی ارام داشته باشه خیلی خیلی موفقتره
امیدوارم سطح فرهنگی اجتماعی جامعه ایران عزیزمون بقدری بالا بره ک نیازی به خشونت در هیچ مواردی از زندگی باشه
واقعا ارامش روحی نعمتیه ک قدرشو دونست
زندگی من تقریبا تباه شد